καμαράσης

καμαράσης και καμαράσιος, ὁ (Μ)

1. (επί φραγκοκρατίας) ο έφορος τών ηγεμονικών αυλών, τού οποίου έργο ήταν η διαχείριση τού ηγεμονικού κιβωτίου, θησαυροφύλακας

2. ο φύλακας τού πατριαρχικού κελλιού στα Ιεροσόλυμα, ο οποίος είχε και την εποπτεία τών κωδωνοστασίων και εφοδίαζε τους ναούς με καμπάνες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ρουμ. cămăraş].